PKPP Lewiatan złożyła wniosek do Trybunału Konstytucyjnego dotyczący opodatkowania nieodpłatnych świadczeń. Państwa zdaniem opodatkowanie wszystkich nieodpłatnych świadczeń, które pracownik dostaje od pracodawcy, jest niezgodne z konstytucją? Ustawa o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) nie wymienia wprost konkretnych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z art. 12 ust. 1 opodatkowane są wszystkie świadczenia pieniężne, w tym wartość nieodpłatnych świadczeń związanych z otrzymywaniem wynagrodzenia za pracę. Niekonstytucyjny może być zatem cały przepis, który dotyczy wszelkich nieodpłatnych świadczeń.
Nasz wniosek dotyczy przepisu, który swym zakresem obejmuje wszelkie świadczenie pozapłacowe, a więc przede wszystkim: pakiety medyczne, dojazdy do pracy, polisy ubezpieczeniowe dla członków zarządów i rad nadzorczych czy imprezy integracyjne. Dlaczego te przepisy są niekonstytucyjne? Zgodnie z ustawą przychodem jest m.in. wartość nieodpłatnych świadczeń. Jeśli weźmiemy pod uwagę orzecznictwo sądów administracyjnych, to okaże się, że ten ogólny przepis jest interpretowany w ten sposób, że nie tylko otrzymane świadczenie jest opodatkowane, ale również możliwość jego otrzymania. Przepis nie wyznacza więc pewnej granicy opodatkowania. Dlaczego pracodawcy dają pracownikom takie świadczenia? Pracodawcy robią to dlatego, że takie są standardy na rynku pracy. Jest to również forma motywowania pracowników. Co istotne – świadczenia te mają charakter opcjonalny. Pracownicy nie muszą z nich korzystać. Tak jest w przypadku abonamentów medycznych, imprez integracyjnych, biletów do kina i wielu innych. Co jeśli pracownik nie skorzysta ze świadczenia? Zgodnie z orzecznictwem NSA już samo postawienie do dyspozycji pracownika pewnych świadczeń, a więc samo zaproponowanie mu dodatkowego świadczenia, oznacza, że jest ono przychodem pracownika opodatkowanym PIT. Taka konkluzja płynie z uchwały całej Izby Finansowej NSA z października 2011 r. w sprawie opodatkowania abonamentów medycznych. NSA abstrahuje od tego, czy pracownik otrzymał świadczenie. Takie odczytanie przepisów art. 12 ust. 1 ustawy o PIT prowadzi np. do tego, że pracownik, którego pracodawca zaprosił na imprezę integracyjną, uzyskuje przychód, nawet jeśli na nią nie przyszedł albo przyszedł, a np. nie konsumował. Jest to koncepcja opodatkowania contra legem (przeciw prawu), jak również wykraczająca poza granice zdrowego rozsądku.