Wciąż niewiele z nich posiada i ujawnia stosowane cenniki swoich usług. Najczęściej spotykaną procedurą ustalania cen za usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami jest każdorazowa negocjacje z klientem, na podstawie wzoru umowy pośrednictwa, w której z reguły jest zawarte 3%. W opublikowanym artykule w Rzeczpospolitej można przeczytać: “Częstym grzechem pośredników (26,3 proc.) był brak cennika na oferowane usługi, co zdaniem kontrolujących —poza naruszaniem ustawy o cenach — ogranicza konsumentom możliwości właściwego wyboru pośrednika.” Za naruszenie wyżej omawianych przepisów grozi kara, którą mogą nałożyć Inspektorzy Inspekcji Handlowej, a jej wysokość jest dotkliwa.