Skarżącą w tej sprawie była spółdzielnia mieszkaniowa, która zarządza m.in. lokalami mieszkalnymi. Dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na wynajmie lokali użytkowych. Spółdzielnia ma prawo użytkowania wieczystego gruntów, na których są drogi, chodniki i parkingi. Służą one zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych osób zajmujących lokale w danym budynku. Spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy od drogi, chodników i parkingu spółdzielnia musi płacić podatek od nieruchomości. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.) opodatkowane są bowiem tylko budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, od pozostałych daniny się nie uiszcza. Prezydent miasta, który w tej sprawie był organem podatkowym, uznał, że opodatkowane są wszystkie drogi, chodniki i parkingi, ponieważ spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą. Zgodnie z zasadami obowiązującymi w podatku od nieruchomości sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę oznacza, że są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach orzekł, że nie można wszystkich budowli należących do spółdzielni traktować jako związanych z działalnością gospodarczą. W jego ocenie budowle w części niezwiązanej z działalnością gospodarczą nie są więc opodatkowane. Potwierdził to NSA, choć wytknął sądowi wojewódzkiemu nieznaczne błędy w uzasadnieniu. NSA przyznał, że zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych za grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami.