Norweski Rządowy Fundusz Emerytalny jest to największy na świecie państwowy fundusz inwestujący na rynkach kapitałowych. Strategia inwestycyjna funduszu polega między innymi na nabywaniu aktywów, gdy ich ceny spadają, i jako inwestor długoterminowy preferuje aktywa o mniejszej niż akcje płynności. Jak podał ostatnio Mooody's Investor Services ceny nieruchomości w USA od dołka w styczniu 2010 wzrosły już o czterdzieści dwa procent jednak wciąż są o ponad dwadzieścia dwa procent poniżej swoich maksymalnych wartości z grudnia 2007 roku. W tamtym też roku aktywa funduszu wzrosły o ponad dziesięc procent, a rząd Norwegii w drugim kwartale 2012 roku wniósł do funduszu 12,5 mld dolarów z dochodów firmy Statoil. Stephen Schaefer, profesor London Business School, powiedział, że inwestycje GPFG w nieruchomości są obiecujące, podkreślając, że fundusz może pozwolić sobie na nie jako długoterminowy inwestor: „Norweski fundusz emerytalny ma minimalne potrzeby, jeśli chodzi o zachowanie płynności. Ma bardzo wysokie dochody pochodzące ze sprzedaży ropy i dodatnie przepływy finansowe są zapewnione na wiele najbliższych lat".
Norweski Globalny Rządowy Fundusz Emerytalny (Statenspensjonsfond utland) jest jednym z największych pod względem wysokości zgromadzonych aktywów państwowym funduszem majątkowym na świecie. Należy również do największych inwestorów na światowym rynku akcji