Dom Kwadratowy dzięki ruchomemu tarasowi niejako goni słońce zapewniając tym samym mieszkańcom więcej naturalnego światła lub cienia. Taras, który kształtem nawiązuje do kwadratu wykorzystywanego przez astronautów do określania ułożenia gwiazd ( stąd też nazwa inwestycji), może zmienić swoje położenie o 90 stopni. Takie rozwiązania zapewnia mieszkańcom regulowanie ilości naturalnego światła wpadającego do wnętrz. Taras poruszający się po specjalnych torach znajduje się pomiędzy salonem a domowym spa, dając możliwość dodatkowego powiększenia pomieszczeń. Ciekawym elementem projektu jest ponadto rezygnacja z  okiem od strony ulicy, co zwiększa poczucie prywatności mieszkańców. 

Domek został zaprojektowany przez Lumicene, francuską firmę specjalizującą się w produkcji okien. Lumipod został wykonany z prefabrykatów. Okrągły dom o średnicy 5,45 m i wysokości 3,25 m zapewnia 17 mkw całkowitej powierzchni użytkowej. Mieści się w nim sypialnia, szafa oraz łazienka z toaletą i prysznicem, a dzięki swoim kompaktowym wymiarom można go postawić praktycznie wszędzie. Całość wyróżnia się prostotą i minimalistycznym designem a duża, zakrzywiona szyba, którą można jednym ruchem rozsunąć zapewnia widoki na zielone otoczenie. Firma gwarantuje, że jest w stanie dostarczyć domek do każdego miejsca na świecie w ciągu 6 miesięcy. Sama instalacja domku zajmuje około 2 dni. 

Projekt architektoniczny powstał na zlecenie Instytutu Polskiego w Tibilisi. Oba budynki będą charakteryzowały się prostą, lekką i czystą formą. Pomiędzy zmodernizowanym budynkiem a nową bryłą powstanie dziedziniec, przeznaczony do organizacji wydarzeń artystycznych, natomiast całość inwestycji będzie wkomponowana w pobliski park. Modernistyczny budynek dawnego kina został odnowiony w taki sposób, aby podkreślić jego najbardziej charakterystyczne elementy dekoracji i architektury, w tym: reliefową dekorację na fasadzie, ceramiczną dekorację na ścianie w foyer i kręcone schody zewnętrzne i wewnętrzne. Jednak bryła ma zostać oczyszczona z detali i uskoków, oraz uzupełniona przez wielkie płaszczyzny szkła. 

Tym razem do przebudowy i rozbudowy domu jednorodzinnego w Warszawie wykorzystano cegłę rozbiórkową. Autorem projektu jest  autorskie biuro architektoniczne Marka Szcześniaka, MAZM. Do istniejącej bryły, w której umieszczono pokoje dziecięce dobudowana nową część obejmującą kuchnię, salon na parterze, sypialnię rodziców z łazienką oraz dwupoziomowy taras. Charakterystycznym elementem inwestycji są przeszklone ściany i betonowy taras z ażurową ścianą. Projekt „za odważną propozycję rozbudowy domu z wyeksponowaniem surowych materiałów – betonu i cegły rozbiórkowej” został doceniony przez jury konkursu Brick Award 2019.

Dzięki przebudowie Estrada Poznańska zyska dodatkową salę, taras oraz kino letnie. Zwycięska koncepcja wyróżnia się oszczędną stylistyką, naturalnymi formami oraz harmonijnym wpisaniem się w historyczną część miasta. Ważnym elementem inwestycji, która ma zakończyć się w 2022 roku jest dostosowanie obiektu do potrzeb osób niepełnosprawnych. Historyczna już Scena na Piętrze (dawna restauracja) zostanie zachowana, a pod salą główną powstanie nowa sala widowiskowa. Obie sale będą wstanie pomieścić łącznie 500 widzów. Centrum zmodernizowanego obiektu stanie się dziedziniec.

Kompleks Hypérion został zaprojektowany przez francuskiego architekta Jean-Paul Viguiera i będzie się składał z kilku obiektów. Dwa budynki mieszkalne zapewnią 176 lokali rozmieszczonych w 18- piętrowej drewnianej wieży o powierzchni 7000 mkw natomiast dwa 9- kondygnacyjne budynki biurowe oferują 5000mkw powierzchni. Osią Hypérion Tower stanie się wewnętrzna pionowa ulica, skupiająca wokół siebie otoczone zielenią mieszkania-apartamenty. W kompleksie zaprojektowano także otwarte, ogólnodostępne miejsca sprzyjające integracji społecznej oraz ogród na dachu. Wieżowiec jest przykładem nowoczesnego budownictwa, które ogranicza emisje CO2. W szkielecie wieżowca zastosowano drewno, czyli materiał odnawialny, który emituje 25% mniej CO2 w trakcie realizacji prac konstrukcyjnych w porównaniu do podobnego rozwiązania z betonu. Dzięki temu, zminimalizowany zostanie negatywny wpływ budowy na środowisko naturalne. Według szacunków kompleks Hypérion zostanie oddany do użytku w maju 2021 roku. 

Proces tworzenia ponad 300-metrowego domu polegał nie tylko na kreatywnym przetworzeniu lokalnej zabudowy Podhala, ale przede wszystkim na odnalezieniu architektonicznej interpretacji krajobrazu Tatr, z uwzględnieniem okolicznego szlaku na majestatyczny Giewont. Naturalne ukształtowanie działki sprawiło, że z domu roztacza się wyjątkowy, fenomenalny widok na okolicę. Na parterze zlokalizowano przestronny hol oraz SPA z widokiem na góry. Część dzienna – widokowa – została umiejscowiona na piętrze, tak by wzmocnić doświadczenie okalającej dom natury. Widoczny w całkowicie przeszklonej ścianie szczytowej Giewont, stanowi nieodłączny element wnętrza wydzielonego połaciami dwuspadowego dachu. W tym miejscu zdecydowano się na spektakularną kładkę – ostatni odcinek prywatnego szlaku, który przenosi domowników i gości na platformę widokową, zlokalizowaną w najwyższym możliwym punkcie. Bryła domu nawiązuje do tradycyjnej zabudowy drewnianej powszechnej w Dolinie Kościeliska oraz Dolinie Chochołowskiej. Barwa, tekstura oraz faktura domu przywodzi na myśl krajobraz Tatr: szare, chropowate skały i ośnieżone białe szczyty. Dom łączy charakter schroniska górskiego, wtopionego w surowy krajobraz z nowoczesną interpretacją zabudowy regionalnej. Całość formuje architekturę trwałą, ponadczasową, zakorzenioną w tradycji. Fasadę tworzą przeszklenia oraz mobilne, ażurowe panele, które pozwalają zamykać lub otwierać dom. Dach pokrywa grafitowa blacha. Elementy te nadają bryle lekkości i zaspokajają potrzebę identyfikacji z otoczeniem.

House inside a Rock to luksusowa willa, która powstała z inspiracji grobowcami Madain Saleh w Arabii Saudyjskiej. Przy jej tworzeniu wykorzystano klasyczną metodę drążenia w skale, ale przy zastosowaniu nowoczesnych technologii i narzędzi. Dzięki temu powstał projekt zakładający siatkę tuneli skrytych pod warstwą skalnego piaskowca, z którego wybijają się geometryczne betonowe bryły. Zostały na nich oparte tarasy, basen oraz wysunięte pomieszczenia i świetliki doświetlające wnętrza. Willa może zostać zaaranżowana jako luksusowy dom jednorodzinny lub hotel. 

Jednym z warunków postawionych przez władze miasta, organizatora konkursu, było zachowanie starego socrealistycznego budynku stadionu. W nowej odsłonie obiekt będzie otwarty z każdej strony a uporządkowana fasada całego kompleksu składać się będzie z rytmicznej kolumnady. Dzięki czemu historyczna elewacja zostanie podkreślona. Projekt pracowni JSK stworzy zintegrowany w większości otwarty kompleks bez parawanowych ścian przysłaniających spodnią część konstrukcji trybun. Nowy ośrodek będzie się również charakteryzować elewacją otwierającą się na park, przez co teren sportowy i zieleń będą się przenikać. Powstały stadion będzie dysponował 15 tys. miejsc oraz zadaszone trybuny.

Małe biuro zostało umieszczone w biurowcu, który od 2002 roku został opuszczony i popadał w ruinę. Pusty betonowy szkielet znajdujący się w centrum w Belgradu zyskał nowe życie. Pomiędzy betonowe ściany nośne szkieletu biurowca wstawiono ukośnie niewielki, nieregularny kubik. Czarna bryła biura doskonale komponuje się z nagimi ścianami opuszczonego budynku. Projekt jest przykładem, coraz popularniejszego nurtu „recyklingu” architektonicznego, wykorzystywania pozornie niepotrzebnych i niefunkcjonalnych przestrzeni oraz nadawanie im nowych funkcji i nowego sensu. Projekt został nominowany do prestiżowej nagrody Mies van der Rohe Award 2019.

Nowy budynek powstanie na działce, u zbiegu ul. Świętego Marcina i Skośnej, przy Akademii Muzycznej. Zwycięski projekt stworzony przez pracownie Atelier Loegler Architekci będzie funkcjonalnym i nowoczesnym budynkiem, który wkomponuje się w istniejącą zabudowę a kształtem bryła wkomponuje się w panoramę dzielnicy. Jury doceniło otwartość wyrazistej formy, zapraszający charakter foyer i estetykę strefy wejściowej. W nowym teatrze powstanie nowoczesna trzypoziomowa sala z 1200 miejscami, sala kameralna z widownią na 300 osób oraz przestrzeń dodatkowa mieszcząca 150-200 osób. Cechą charakterystyczną nowego Teatru Muzycznego będzie wykonana ze dwóch warstw- przeszkleń i akustycznych fiszbin elewacja. Główna sala, uniesiona 5 metrów ponad poziomem teatru, ma wyróżniać się czerwoną kolorystyką. Kolor ten ma zostać użyty zarówno wewnątrz sali, jak i na jej zewnętrznej "powłoce. Szacuje się, że inwestycja zostanie zakończona w 2023 roku. 

Bryła domu jednorodzinnego przypomina górski kryształ, a jego lokalizacja na malowniczej działce na szczycie wzgórza w Stuttgarcie, potęguje ten efekt. Wyjątkowe widoki i otoczenie natury stały się inspiracją dla architektów. Monolityczny kształt budynku jest przełamany płaszczyznami z surowego betonu i szkła. Przeszklenia zapewniają mieszkańcom widok na panoramę miasta. Rozmieszczenie materiałów pozwala oszczędzać energię, ponieważ szkło i beton rozmieszczono tak, by nagrzewając się zimą grzały, a latem chłodziły wnętrza domu. Dla przełamania surowości budynku wykorzystano nietypowe detale. Okrągłe otwory, świetliki dachowe oraz ukośny układ niektórych ścian i dachu nadały projektowi indywidualny charakter oraz ekstrawagancki sznyt.

Projekt został zrealizowany w Meksyku, mieście Mérida, na Półwyspie Jukatan. Budynki charakteryzują się racjonalną i ekonomiczną. Ważne jest, że bryły nowo powstałych nieruchomości nie są zaburzone przez zbędne elementy. Projekt wykonano tak, aby zastosowane materiały znacząco nie zawyżały cen mieszkań. Elementem determinującym projekt stała się działka skierowana była na południe, która wymusiła zapewnienie mieszkańcom ochronę przed słońcem i upałem. Dlatego też klatka schodowa została wyciągnięta na zewnątrz i ulokowana ukośnie na południowej elewacji ciągu domów. Stając się jednocześnie elementem estetycznym i swoistą zasłoną. Białe klatki schodowe ułożone w zygzaki dynamicznie przecinające białe, płaskie elewacje.

Pomiędzy kamiennymi willami na wybrzeżu Malty powstał nowoczesny budynek. Smukły prostopadłościan z betonu jest zwieńczony charakterystycznym, geometrycznym zadaszeniem, rozciągniętym nad zlokalizowanym na dachu domu basenem. Zarówno fasada od strony ulicy, jak i elewacja ogrodowa są w całości przeszklone.  Od strony ogrodu lokatorzy mają zapewniony widok na ogród, takie rozwiązanie zapewnia odpowiednie doświetlenie naturalnym światłem. Od strony ulicy szklana elewacja pomogła wpisać nowy obiekt w pierzeję – szkło nadało tej surowej bryle lekkości, dzięki której znacznie lepiej zintegrowała się ona z okoliczną zabudowa.

W skład Modern House wejdą 22 budynki z 44 mieszkaniami. Albero Invest – inwestor zapewnia, że budynki będą nowoczesne a jednocześnie pasujące do zielonej dzielnicy. Charakterystycznym elementem osiedla staną się kolorystycznie monochromatyczne elewacje przełamane dębowymi ramami okiennymi. Dzięki wykorzystaniu różnych odcieni szarości, zostanie optycznie pomniejszona skala budynków. Domy są niezależnymi budynkami występującymi parami, wszystkie posiadają własny ogród, dwa miejsca postojowe i wejścia zlokalizowane w podcieniu. Osiedle będzie zabudowane trzeba typami domów różniących się powierzchnią i architekturą. Typ A to najmniejsze budynki o powierzchni ok. 100 mkw. Typ B o metrażu 120 mkw, znajdują się na wjeździe i wyjeździe osiedla i stanowią niejako bramę. Wyróżnia je łącznik umieszczony na piętrze. Typ C o powierzchni 130 mkw wyróżnia przestronny garaż .W tym typie domu pokój dzienny jest bardzo dobrze doświetlony poprzez duże narożne okno.

Nowe budynki będą przypominać góry lodowe ciągnące się wzdłuż autostrady. Kompleks Second Century powstanie powstać w Burbank na przedmieściach Los Angeles, w sąsiedztwie istniejących budynków zbudowanych w latach 20 XX wieku.  Nowe budynki zapewnią 800 000 mkw powierzchni w dwóch  szklanych wieżowcach (siedmiopiętrowy i dziewięciopiętrowy). Połączone ze sobą u postawy budynki, sprawiają wrażenie, jakby składały się z kilkunastu poustawianych na sobie szklanych pudełek. Nowoczesny kompleks zostanie otworzony w 2023 roku w setną rocznice istnienia wytwórni. 

The Rotating House to jednorodzinny dom, który powstał na obrzeżach portugalskiego miasta Coimbra. Autorem projektu jest Pedro Bandeiry oraz współpracujący z nim zespół inżynierów. Zamierzeniem architekta było, aby  dom w jak największym stopniu wykorzystywał naturalne światło i ciepło słoneczne. Żeby osiągnąć ten efekt zaprojektowano budynek obracający się wokół własnej osi. Dolna część utrzymująca dom jest nieruchoma i wykonana z betonu natomiast górna, ruchoma ze stali, drewna oraz lekkich płyt poliuretanowych. Wszystkie instalacje zostały umieszczone w dźwigającym konstrukcje trzonie. W przypadku realizacji tego procentu ważnym elementem była waga budynku, ostatecznie udało się ją zredukować do 33170 kg.

Nowy obiekt hotelowy powstanie na bazie sanatorium Hutnik. Rewitalizacja budynku z lat 60. to inwestycja Grupy Thermaleo & Uzdrowiska Szczawnica. Sanatorium Hutnik stanowiła 12 piętrowa wieża, która niejako ze zbocza Parku Górnego w Szczawnicy. Podczas rewitalizacji budynku zostanie zachowana oryginalna bryła, w tym wieża wraz z częścią stołówkwą. Nowy hotel Pieniny Grand zostanie obłożony lustrzanymi taflami i zaoferuje gościom 119 pokoi w podwyższonym standardzie, luksusową strefę SPA wraz ze strefą medyczną, 2 restauracje oraz sale konferencyjne natomiast na samym szczycie powstanie Sky Bar z widokiem na panoramę Pienin. Planowane zakończenie inwestycji to III kwartał 2019 roku.

Mira to luksusowy apartamentowiec, który powstaje w San Francisco. W wysokim na 122 metrów wieżowcu powstanie 400 ekskluzywnych mieszkań. Budynek znajdujący się w prestiżowej lokalizacji, na brzegiem Zatoki San Francisco a jednocześnie w centrum miasta charakteryzuje się nieprzeciętną formą. Każde mieszkanie zostało potraktowane jako osobny klocek i wyodrębnione z bryły budynku. Takie rozwiązanie ma za zadanie zapewnić atrakcyjny widok z każdego lokalu. Odchylające się pod różnymi kątami i w różnych kierunkach kubiki mieszkań nadały fasadzie wysokościowca wyjątkowy, dynamiczny kształt.

Średnia cena metra kwadratowego mieszkania w Hongkongu waha się od 50 do 100 tysięcy złotych, co sprawia że jest to najdroższe mieście na świecie jeśli chodzi o koszty nieruchomości. Jednocześnie jest to jedno z najgęściej zaludnionych obszarów, na metr kwadratowy przypada średnio 17 osób (a w niektórych częściach miasta nawet 60). Co oznacza, że 7,3 miliona mieszkańców mieszka na terenia 1100 km kw. Jednym z pomysłów na rozwiązanie tego problemu jest projekt “Pixelowych” domów, który został wyłoniony na podstawie międzynarodowego konkursu zorganizowanego przez organizację BeeBreed. Zadaniem architektów było wykonanie projektu niedrogich mieszkań, które mają powstać na “ ostatnich wolnych pikselach powierzchni budowlanej Hongkongu”. Zwycięski projekt opracowała amerykańska pracownia Kwong Von Glinow Design Office. Pracownia zaproponowała wieżowce, w których pomieszczenia ustawione są pionowo. Mieszkania o powierzchni od 32 do 42 mkw składają się z czterech coraz mniejszych modułów ustawionych na sobie i połączonych spiralną klatką schodową.

 Budynek przy via Tortona został niejako rozpięty. Na fasadzie o szerokości 17 metrów został zainstalowany i w części rozpięty zamek błyskawiczny. "Rozpięcie" dużego budynku za pomocą betonowego suwaka miało uświadomić, jak wiele ciekawych miejsc i wydarzeń kryje się we wnętrzach mediolańskich domów. Aby spotęgować efekt w miejscu gdzie fasada została odchylona zamontowano podświetlany ekran, dzięki któremu po zmroku kamienica promienieje tajemniczą światłością.

Renowacja kamienicy, o kubaturze 17 313,52 m3, przy ul. Tuwima 46 jest jednym z przykładów udanej rewitalizacji zniszczonego budynku. Kamienica od frontu odzyskała swój dawny styl poprzez pieczołowitą renowacje zabytkowej, zdobionej fasady. Jednak do historycznego frontu zostanie dostawiona plomba, nowa bryła połączy starą kamienicę z siedzibą EC1. W nowej części obiektu powstanie najnowocześniejsza w mieście biblioteka z przestrzeniami dla działalności kreatywnej, ale także pomieszczenia komercyjne i biura. Rewitalizacji poddane zostanie również podwórko. Projekt przebudowy, która zakończy się jeszcze w 2019 opracowało biuro Biprowłók. Szacowany koszt inwestycji to 29 mln zł. 

Jedna z najnowocześniejszych bibliotek na świecie została zaprojektowana przez biuro Foster + Partners. Dom Mądrości powstanie w mieście Sharjah, które otrzymało tytuł Światowej Stolicy Książki 2019, przyznany przez UNESCO. W prostokątnym, dwupiętrowym budynku ze szklaną fasadą powstanie nie tylko biblioteka, ale również centrum kultury. Duże okna zostaną ruchomymi panelami. Najbardziej charakterystycznym elementem stanie się wysunięty o 15 metrów względem fasady dach. Na parterze powstanie archiwum, kawiarnia, przestrzeń wystawowa i miejsce do nauki dla dzieci. W bibliotece znajdzie się również "ekspres do książek", czyli urządzenie umożliwiające drukowanie lub cyfrowy zapis fragmentów książek i łączenie ich w jedną całość. Na parterze powstaną dwie, ozdobne klatki schodowe prowadzące na piętro, gdzie zlokalizowana będzie "klasyczna" biblioteka. Częścią projektu jest także zagospodarowanie terenu przed biblioteką. Powstanie tam zbiornik wodny, plac zabaw dla dzieci oraz nowoczesna rzeźba. Praca Gerry Judah powstała z laserowo wyciętych płyt stalowych, które zostały poddane obróbce, tak aby stała się odporna na zniszczenia wywołane burzami piaskowymi.

 Dom Symbiotyczny w zamyśle autora ma przybliżać człowieka do natury przy jednoczesnym wykorzystaniu najnowszych technologii, które mają ułatwić życie mieszkańcom. Bryła domu charakteryzuje się prostą konstrukcją i ergonomicznym układem funkcjonalnym. Jednak najciekawszym elementem całego projektu jest akwarium kąpielowe, które pozwala obserwować naturalną florę i faunę z wnętrza domu oraz symbiotyczna szklarnia, gdzie możliwa jest całoroczna uprawa roślin. Ciekawym rozwiązaniem jest również autonomiczny kurnik z wybiegiem, jeśli jedna z kur zniesie jajko właściciel zostanie o tym poinformowany poprzez mobilną aplikacje. Za jej pomocą można również dozować pokarm dla zwierząt oraz sterować systemem nawadniania.

Projekt nowoczesnych domków nawiązujących stylem do klasycznej stodoły, został zaprojektowany przez pracownie Suspenzo. Na kształt projektu największy wpływ miał teren jego ukształtowanie oraz otaczająca go przyroda. Charakterystyczną cechą kompleksu będzie czarna elewacja budynków, minimalistyczne formy i duże przeszklenia otwierające obiekty na otaczającą przyrodę. Projekty w stylu nowoczesnej stodoły cechują się prostotą i elegancją, która doskonale komponuje się z naturalnymi, leśnymi krajobrazami. 

Przedszkole będzie charakteryzować się prostą bryłą z atrium, która wkomponuje się w lokalną scenerię. Budynek jest wręcz naszpikowany proekologicznymi rozwiązaniami. Przedszkole będzie zoptymalizowane pod kątem nasłonecznienia, przyczyni się do tego elewacja z pionowych drewnianych desek. Układ funkcjonalny ukształtowano tak, by wszystkie sale dla dzieci, były skierowane na południe, a korytarze tworzyły wokół dziedzińca pierścień z licznymi przeszkleniami i oknami do siedzenia. Obiekt o powierzchni 1488,88 mkw powierzchni postanie z prefabrykowanych modułów. Przedszkole ma zostać oddane do użytku w 2020 roku i będzie się ubiegać o certyfikat Passive House Institute.

Projekt luksusowego hotelu z lustrzaną fasadą został zaprezentowany przez Structure Capital S.A. Hotel należący do międzynarodowej sieci miałby wtapiać się w zielone otoczenie. Trójkątna działka, tuż obok parku Chopina charakteryzuje się dużą ilością roślinności i zieleni, ponieważ otoczona jest parkami. Budynek z lustrzaną fasadą będzie odbijał otoczenie przez co stanie się jego częścią nie zakłócając naturalnego charakteru dzielnicy. Lustra będą miały za zadanie również podkreślenie historycznej zabudowy tej części miasta. W dolnej części budynku powstanie kawiarnia i restauracja przez, co otworzy się ona na lokalną społeczność. Wybór koncepcji zagospodarowania działki należy do Miejskiego Konserwatora Zabytków oraz władz Poznania. 

Namioty sferyczne produkowane przez polską firmę stanowiły element scenografii w filmie Ridleya Scotta, “Marsjanin”. Samowystarczalne namioty kapsułowe są wykonywane ze specjalistycznej membrany oraz stalowej konstrukcji, dzięki czemu są nie tylko łatwe w montażu i wytrzymałe, ale również bardzo designerskie. Kuliste namioty są przystosowane do instalacji na każdym terenie i zamieszkania przez cały rok. Firma zapowiada, że na jednej z greckich wysp stanie aż 30 takich namiotów, a najmniejszy z nich będzie mieć powierzchnię 20 metrów kwadratowych.

Z planów wynika, że w modułowej wiosce swoje siedziby będą miały małe i średnie firmy oraz start-upy. Projekt na opracowanie koncepcji mobilnego miasteczka został wyłoniony podczas międzynarodowego konkursu, który prowadzony był we współpracy z Fundacją „Edukacja, Praktyka, Rozwój i Wydziałem Architektury Sopockiej Szkoły Wyższej. Zwycięski projekt stworzyły duet architektek z Wydziału Architektury Sopockiej Szkoły Wyższej. Sylwia Skwarczyńska i Magdalena Maczan przedstawiły projekt miasteczka stworzonego z kolorowych kontenerów rozlokowanych na dwóch poziomach. Ważnym elementem projektu jest zieleń, dachy będą porośnięte roślinnością ekstensywną pojawi się również ogród deszczowy i łąka kwietna. Wioska powstanie przy żurawiu M3, gdzie niebawem powstanie również punkt widokowy. 

Kapsuły zapewniają odosobnienie i prywatność w głośnych i zatłoczonych biurach. Dźwiękoszczelne pomieszczenia można wstawić do każdego biura typu open-space.  VANK_WALL to jeden z najnowszych produktów od innowacyjnej polskiej marki. Akustyczne kapsuły, dzięki zastosowanym w nim specjalnym strukturalnym rozwiązaniom oraz wykończeniu ich materiałami absorbującymi hałas, zapewniają ciche, odosobnione miejsce na spotkanie, pracę w skupieniu czy złapanie chwili oddechu w ciągu dnia. Kapsuły dostępne są w różnych rozmiarach, w zależności od liczby osób, które są w stanie pomieścić – jedno-, dwu-, trzy, cztero- i sześcioosobowe. Każdy model wyposażony jest w elementy, które gwarantują komfort i funkcjonalność użytkowania: oświetlenie LED, wentylację oraz port multimedialny dostosowany do potrzeb nowoczesnego biznesu. Ściany w środku obite są absorbującą dźwięk kolorową tapicerką o teksturze przypominającej powierzchnię diamentu. Szklane drzwi zapewniają dodatkową dźwiękoszczelność.

Remont budynku przy ulicy Grochowskiej, w którym znajduje się Orkiestra Sinfonia Varsovia zapewni jej nowoczesną sale koncertową. Będzie to jednocześnie jeden z kluczowych punktów planu rewitalizacji Pragi. Szacuje się, że remont i przebudowa obiektu zajmie co najmniej 6 lat. W nowoczesnym budynku powstanie futurystyczna sala koncertowa mieszcząca 1830 widzów. Dla zapewnienia jak najlepszej akustyki i wrażeń wizualnych połączone zostaną dwie koncepcje architektoniczne: shoe box i surround hall. Duże wrażenie robi również zawieszona 3 metry nad ziemią ażurowa rama, która w swoim najwyższym punkcie będzie sięgać 20 metrów. Jej umieszczenie wokół budynków ma pełnić dwie zasadnicze funkcje – izolować teren od hałasu, ale i stanowić świetny punkt widokowy, gdyż na tę ramę będzie można wchodzić.

Wakacyjny domek jest wykonany z sklejki i lokalnie występującej sosny. Mimo wykorzystania trwałych i naturalnych materiałów Nolla jest przenośna. Budynek przypomina literę A, natomiast wielkością przypomina raczej niewielki pokój w bloku. Elementem wyróżniającym prosty projekt wykonany z nielakierowanego drewna jest lustrzany dach. Nollę składa się  niczym puzzle - do jej złożenia nie jest potrzebny żaden ciężki sprzęt. Domek stoi na regulowanych nóżkach, dzięki czemu można go ustawić na każdym terenie. Domki znajdujące się na fińskiej wyspie Vallisaari można wynająć za pośrednictwem aplikacji Airbnb.

Autorami projektu są architekci z hiszpańskiej pracowni 3GATT. Biblioteka publiczna w dystrykcie Villaverde w Madrycie charakteryzuje się elewacją pokrytą roślinami. Budynek pokryty zostanie siatką, która będzie podporą dla roślin posadzonych na dachu. "Green Spaceship" to monolityczna ciemna bryła z przeszklonymi przecięciami, które dodają lekkości i zapewniają odpowiednie doświetlenie pomieszczeń. Pokrycie budynku zielenią pozwoli oczyścić powietrze, wytłumić hałas i utrzymać stałą temperaturę wewnątrz budynku. 

Wieżowiec powstaje w tempie 14 pięter w trzy tygodnie pracy, takie tempo jest możliwe dzięki zastosowaniu metody ślizgowej przy wznoszeniu trzonu budynku. Uzyskanie tempa ok. 11 centymetrów na godzinę jest możliwe poprzez wykorzystaniu specjalistycznej mieszance betonowej oraz platformie, która wznosi się razem o obiektem. Montaż zbrojenia oraz wbudowywanie mieszanki betonowej prowadzony jest przez całą dobę. Szacuje się że wybór metody ślizgowej pozwoli przyspieszyć realizację całej inwestycji o ok. 10-12 tygodni. Powstające Centrum Południe docelowa będzie kompleksem składającym się z pięciu biurowców o łącznej powierzchni ok. 85 tys. mkw.

Oceanix City ma być odpowiedzą na podnoszenie się poziomu wód w morzach i oceanach spowodowane zmianami klimatycznymi. Według szacunków w 2050 roku z tym problemem będzie się borykać aż 90% nadmorskich miast. Projekt pływającego miasta, odpornego na ekstremalne zjawiska pogodowe (w tym największe huragany) jest odpowiedzą na ten problem. Oceanix City zostało zaprezentowane podczas kwietniowego szczytu ONZ w Nowym Jorku. W zamyśle ma powstać sześć 12- hektarowych wysp, które tworzyłyby jedną wioskę zamieszkiwaną nawet przez 1650 osób. Cały model można zwielokrotnić aż do powstania archipelagu dla 10000 mieszkańców. Wszystkie część składowe zostałby zbudowane na lądzie a następnie odholowane i zakotwiczone na dnie. Miasto ma być niezależne energetyczne od lądu dlatego zainstalowano i nim turbiny wiatrowe, wodne oraz panele słoneczne. Na wyspie będzie również miejsce na pola uprawne, a cała produkcja żywności ma zostać zintegrowana i prowadzona w myśl nurtu zero wase. Budynki znajdujące się na archipelagu mają mieć średnio 4 piętra wysokości. Autorzy projektu podkreślają że każda wyspa może zostać indywidualnie dostosowana do potrzeb i kultury jej mieszkańców. 

Architekci z Bureau SLA i ZakenMaker stworzyli projekt taniego budynku mieszkalnego, który charakteryzuje się ciekawym designem. Nieruchomość powstała na dawnym polu ziemniaków pod miastem Almere w Holandii. Parterowy szeregowiec o długości 100 metrów to połączenie dziewięciu różnych segmentów. "Oosterwold Co-living Complex" kompleks mieszkań o powierzchni 160 mkw, które mieszkańcy mogą dostosować do swoich potrzeb. Budynek stoi bowiem na podwyższeniu, pod którym umieszczono całą kanalizację i przyłącza wodne, dlatego nawet łazienki, kuchnie czy pracownie nie musiały być zlokalizowane w określonych miejscach. Najciekawszym elementem projektu jest przeszklona fasada. Dzięki zastosowanym rozwiązaniom architektom udało się obniżyć koszty budowy. 

Budynek Opery powstanie w dzielnicy Expo Houtan tuż przy rzece Huangpu. Opera stanie się ważnym elementem nowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta. Charakterystycznym punktem Opery będą olbrzymie szklane schody, które prowadzą na publiczny plac znajdujący się na dachu. Będzie to jednocześnie scena letnia i miejsce spotkań. W skład Opery wejdzie duży hol, trzy sale koncertowe i wystawiennicze, powstanie również centrum edukacyjne, biblioteka, kino i restauracje. Najważniejszym pomieszczeniem będzie główna sala mieszcząca 2000 osób, w której zastosowano najnowocześniejsze rozwiązania technologiczne zapewniające idealną akustykę. 

Raffles City Chongqing to 250 metrowy wieżowiec, którego budowa jest już na ostatnim  etapie. Inwestycja składa się z ośmiu wież, które na szczycie połączone są szklanym korytarzem o długości 250 metrów i wadze 40 tysięcy ton, z czego 12 tysięcy stanowi szkło. W korytarzu, poza punktem widokowym, wbudowany zostanie także 50-metrowy basen infinity, ogród oraz restauracje. Budynki są lekko zakrzywione, dzięki czemu, osobom znajdującym się na szczycie, zapewniony jest zapierający dech w piersiach widok na miasto. Budowa wieżowca oferującego 1,12 mln mkw powierzchni rozpoczęła się w 2013 roku. Autorem projektu jest znany architekt Moshe Safdie.

Z pośród 22 zgłoszonych projektów wybrano projekt pochodzący z pracowni topoSceape. Według niego powstanie Park Żerański, który stanie się sercem dzielnicy i podkreśli je tożsamość. Częścią parku staną nieduże otwarte pawilony pełniące funkcje gastronomiczne, sportowe ale również widokowe. Teren, na którym powstanie nowy park to poprzemysłowe tereny po nieukończonym porcie, dlatego też wszystkie nowe budynki będą bezpośrednio nawiązywać do jego historycznego charakteru.  W parku zostano zastosowane technologie, materiały i formy bezpośrednio nawiązujące do budownictwa przemysłowego, które z biegiem czasu zostaną pokryte roślinnością i zostaną niejako wchłonięte przez park. Autorzy projektu zapewniają, że zrealizowany projekt będzie pierwszym postindustrialnym parkiem w Warszawie. 

Stocznia Cesarska zajmuje teren około 16 ha a jej początki sięgają XIX wieku. W 2017 teren został kupiony przez spółkę Stocznia Cesarska Development, którą tworzy dwóch belgijskich deweloperów: Re-vive i Alide. Z planów wynika, że budynki postoczniowe zostaną wyremontowane i zaczną spełniać nową funkcję, na terenach dawnej stoczni powstaną budynki mieszkalne, biurowe, handlowe i kulturalne. Masterplan rewitalizacji terenu został przygotowany przez studio architektoniczne Henning Larsen. Rewitalizacja budynku dyrekcji, remizy i pobliskiego placu to pierwszy etap inwestycji. Obiekt zachowa swój charakter i nadal będzie pełnił funkcje biurowe. Zachowany zostanie pierwotny układ, a na 4000 mkw powierzchni powstaną nowoczesne powierzchnie biurowe, sale konferencyjne, strefy relaksu, kuchnie, kawiarnię i powierzchnie eventowe. Rozpoczęcie prac remontowych zaplanowana na kwiecień 2019 a zakończenie na lipiec 2020r. 

Projekt księgarni przygotowali architekci ze studia X+ LIVING, dla których najważniejsze było połączenie oazy spokoju z nowoczesnością i designem. Pomieszczenia księgarni przypominają jaskinię a półki z książkami są zawieszone na suficie niczym stalaktyty. Ważnym elementem wystroju są światła, które w połączeniu z odpowiednio dobranymi lustrami tworzą iluzję płynącej rzeki. Obiekt o 3400mkw, to nie tylko księgarnia mieszcząca 100 tys. książek, ale również biblioteka dla dzieci, strefa zajęć kreatywnych i kulturalnych. Co więcej cały obiekt jest połączeniem korytarzy, luster i podestów dzięki czemu przestrzeń zyskuje dynamiki. 

Najwyższy budynek w Unii Europejskiej powstanie w małym mieście Brande w Dani, w którym mieszka tylko 7 tysięcy osób. Bestseller Village&Tower został zaprojektowany przez architektów z prestiżowej pracowni Dorte Mandrup. Wieżowiec będzie przewyższał Shard Tower w Londynie i Varso Tower w Warszawie o 10 metrów oraz wieże Eiffla o 20 m. Dzięki nizinnemu krajobrazowi budynek będzie widoczny z 60 km. Tower & Village jest wąską bryłą w kształcie prostokąta wykonaną ze szkła i stali. U jego podstawy powstanie szereg budynków zwieńczonych szkłem. 

Wszystkie największe metropolie zmagają się z problemem slumsów. Egipscy architekci zaprojektowali osiedle z kontenerów wykorzystywanych w transporcie morskim. Innowacyjne osiedle ma być alternatywą dla mieszkańców nekropoli, którzy zmagają się z biedą , pożarami i przestępczością Mouaz Abouzaid, Bassel Omara i Ahmed Hammad stworzyli projekt Sheltainer (z agn. shelter - schronienie i container – kontener). Projekt zdobył już nagrodę w konkursie World Architecture Festival w kategorii Ethics & Value. Osiedle to osiem domów wykonanych z kontenerów, które są postawione wokół centralnego dziedzińca z wieżą. Domu będą zasilane energią z turbin wiatrowych i paneli słonecznych. Ważnym elementem inwestycji jest jej ekologiczny i społeczny charakter, to mieszkańcy powstającej dzielnicy będą zatrudnieni przy jej budowie. 

Najnowszy pomysł to „Warszawskie Schody”- wieża widokowa zaprojektowana przez architektów ze studia workplace. Jest to odpowiedź na trwające konsultacje dotyczące rewitalizacji i planów urbanistycznych tej część stolicy. Architekci zaproponowali stworzenie miejsca spotkań, z którego będzie można podziwiać panoramę miasta. Kształt konstrukcji odnosi się do kontekstu przestrzennego i charakteru lokalizacji. Ostateczną inspiracją były, kultowe już betonowe schody, które od lat są miejsce spotkań. Wieża składa się z modułów, które zostały ułożone tak, aby każdy z nich dawał możliwość spojrzenia na otoczenie z innej perspektywy. 24 metrowa konstrukcja ma stanąć na subtelnym, ażurowym szkielecie, który będzie się opierał na zasadzie działania kratownicy Vierendeela. 

Nowe inwestycje są częścią projektu rewitalizacji zabytkowych zakładów włókienniczych Franciszka Ramischa. Budynek biurowo handlowy zaprojektowany w pracowni Now będzie unikalnym w skali Łodzi połączeniem funkcji handlowo-usługowych, biurowych i rekreacyjnych. Jednak Fern Office będzie się również wyróżniał publicznym ogrodem na dachu budynku. Powstanie tam strefa relaksu z leżakami, kinem letnim oraz taras widokowy, klub muzyczny i restauracja. Budynek uzupełni pierzeję ulicy Piotrkowskiej a jego elewacja od strony ulicy Sienkiewicza i rynku zostanie pokryta gęstą roślinnością. Druga część inwestycji to sześciokondygnacyjny parking z miejscem na 222 samochody z 10 stanowiskami do ładowania samochodów elektrycznych. Planowany termin zakończenia prac to III kwartał / IV kwartał 2021 roku.

Nowoczesny, butikowy apartamentowiec oferuje 48 mieszkań o podwyższonym standardzie w tym penthouse’y z balkonami nad samą rzeką. Ceny mieszkań zaczynają się od 8,5 tysiąca za metr kwadratowy. Budynek charakteryzuje się elewacją wykonaną ze szlachetnych materiałów. Fasadę zdobi spiek kwarcowy, z kolei od strony dziedzińca dominuje płytka klinkierowa. Wśród dostępnych mieszkań jest jeden z dwóch penthouse’ów na 7. piętrze. Ten luksusowy apartament ma ok. 150 mkw. powierzchni, w tym salon z aneksem kuchennym, cztery sypialnie, trzy łazienki, garderobę i dwa balkony: od strony rzeki i od strony dziedzińca.

City Gateway zaprojektuje renomowana i wielokrotnie nagradzana pracownia architektoniczna,  Studio Fuksas. Budynek Centrum Kongresowego stanie się centrum nowo powstałej dzielnicy biznesowej i będzie otwierał się na jej centralny plac. Przez pokaźną szklaną fasadę, poprzecinaną kamiennymi kolumnami widać główną sale kongresową, która jest wyłożona drewnem. Cały obiekty jest wykonany z lokalnie występującego kamienia. Nowo powstająca dzielnica stanie się miejscem wypełnionym biurowcami, hotelami oraz budynkami użyteczności publicznej. Częścią inwestycji jest również budowa największego zintegrowanego węzła komunikacyjnego w Izraelu.  

Autorami projektu są architekci z brytyjskiej pracowni Heatherwick Sudio. Miedziany pawilon ma niejednoznaczny charakter. „Nie jest to budynek. Nie jest to rzeźba. Nie jest to dzieło sztuki. Pomimo tego, skalą i charakterem wpisuje się w każdą z tych kategorii. W pewnym sensie traktujemy go jako mebel. Sposób, w jaki ludzie będą użytkować “Vessel”, wpłynie na jego ewolucyjny charakter” – wyjaśnia Staurt Wood, partner w Heatherwick Studio. Forma o otwartym dachu to w zasadzie połączenie 159 przejść dla pieszych, kładek i schodów. Pawilon swoją formą przypomina gniazdo os, które jest wąskie przy ziemi i stopniowo rozszerza się do 46 metrów na górze. Łączna długość chodników spacerowych to ponad 1,6 km. Z zewnątrz nieruchomość został pokryta stalą w kolorze miedzi, dzięki czemu uzyskano lustrzaną powierzchnię odbijającą sylwetki przechodniów. Wnętrze zostało pokryte betonem. Sama inwestycja Hudson Yards składa się z 16 wieżowców, centra handlowego, luksusowych apartamentowców oraz kompleksu o charakterze rozrywkowym, jest w niej również wydzielona 8 hektarowa powierzchnia publiczna. 

Na sprzedaż zostały wystawione dwa budynki należące do Uniwersytetu Wrocławskiego: gmach biblioteki za 15 mln 690 tys. zł i sąsiadujący z nią pałac za kwotę 12 mln 150 tys. zł. Dotychczas próbowana sprzedać oba budynki razem, jednak nie znaleziono chętnego inwestora.  Licytacje nieruchomości zaplanowano na 17 kwietnia br. Sześciokondygnacyjny budynek biblioteki zapewniający 1289 mkw. stał się własnością Uniwersytetu Wrocławskiego w 1945 roku. Natomiast pałac Wallenberg-Pachaly dysponuje powierzchnią 1179 mkw. 

Mjøstårnet będzie nie tylko najwyższy, ale według zapewnień inwestorów również bezpieczniejszy od klasycznych konstrukcji stalowo-betonowych. Mierzący 85 metrów wysokości i 18 pięter wieżowiec zaprojektowali architekci z norweskiego studia Voll Arkitekter. Dzięki innowacyjnym rozwiązaniom i zastosowaniu wielowarstwowych płyt CLT, które są ekologiczne, trwałe oraz odporne na ogień, powstał najwyższy drewniany wieżowiec, który jest o ponad 30 metrów wyższy niż dotychczasowy, znajdujący się w Kanadzie, rekordzista. Przy realizacji projektu wykorzystano belki glulamowe. Glulam, który jest głównym użytym surowcem, to skrót od "glued laminated timber", co można tłumaczyć jako „klejone drewno laminowane”. Materiał ten gwarantuje zachowanie nośności konstrukcji budynku podczas pożaru. Z przeprowadzonych testów wynika, że glulam zyskuję warstwę ochronną węgla, dzięki której ogień nie przedostaje się na inne powierzchnie i wygasa.

Nad rzeką Liujiang, w rejonie górskim Guangxi, w południowej części Chin na terenie175 hektarów powstanie „leśne miasto”. Dzięki ponad milionie roślin i blisko 40 tys. drzew inwestycja będzie niwelować zanieczyszczenia i oczyszczać powietrze. Najbardziej spektakularną częścią projektu jest pokrycie absolutnie wszystkich budynków roślinnością. Należy zaznaczyć, że miasto będzie całkowicie samowystarczalne energetyczne, dzięki zainstalowaniu na dachach domów paneli słonecznych. Szacuje się, że flora będzie wstanie „pochłonąć” 10 tys. ton dwutlenku węgla, 57 ton innych zanieczyszczeń a ponad to może wyprodukować 900 ton. Na terenia miasta będzie można poruszać się samochodami elektrycznymi. Projekt autorstwa włoskiego architekta Stefani Boeri zostanie zrealizowany już pod koniec 2019 roku. 

Concordia Hub to projekt rewitalizacji zabytkowej kamienicy z zachowaniem jej oryginalnej fasady wraz z charakterystycznymi zdobieniami i gzymsami oraz jej płynne połączenie z nowoczesną, minimalistyczną częścią budynku. Od strony Wyspy Słodowej (część zachodnia) powstanie oszklona fasada, na parterze powstanie strefa restauracyjna z bisto i klubokawiarnią. Natomiast od stronny wschodniej, zlokalizowana będzie strefa przeznaczona na wernisaże i wystawy. W trzykondygnacyjnej kamienicy powstaną nowoczesne przestrzenie co-workingowe. Ciekawym elementem inwestycji stanie się otwarty dach, dzięki któremu ostatnie piętro budynku stanie się zewnętrznym ogrodem i pięknym widokiem na Wrocław. Oddanie do użytku Concordii planowane jest w listopadzie 2019 roku, a uroczyste otwarcie na początku 2020 roku.

Kaplica Dźwięku to opera, która ma przypominać prehistoryczny głaz. Projekt zostanie zrealizowany na dnie przełęczy znajdującej się na północ od Pekinu. Obiekt zbudowany będzie z betonu zmieszanego z pokruszonymi fragmentami skał, naturalnie występującymi w tamtym regionie. Dzięki temu, budynek, którego budowę już rozpoczęto będzie wyglądał bardzo naturalnie. Główna sala będzie swoją stylistyką nawiązywać do starożytnego Greckiego amfiteatru, co w połączeniu z odpowiednią strukturą ścian ma zapewnić idealne rozchodzenie się dźwięku. Wewnętrzne korytarze będą przypominać naturalne jaskinie, często występujące w pobliskich górach. Na dachu budynku powstanie obszerny taras widokowy, z którego będzie można podziwiać krajobraz przełęczy i okoliczne szczyty. Odważny projekt jest połączeniem sztuki architektonicznej i nowatorskich rozwiązań, a efektem piękna bryła zapewniająca perfekcyjną akustykę. 

Domki stanowią zespół obiektów, który wtapia się w naturalny, dziki krajobraz. Podczas realizacji inwestycji nie wycięto żadnego drzewa. Istniejący staw został podzielony na dwa mniejsze: naturalny i kąpielowy. Główną inspiracją przy projektowaniu domków były góry: naturalne i surowe. Nieruchomości charakteryzują się dwuspadowymi dachami o dużym nachyleniu i tradycyjnymi dla regionu bryłami. Natomiast duże przeszklenia dodają nowoczesności. Elewacje wykonano z drewnianych listewek a wykonane z betony ramy budynku podkreślają naturalny charakter. Wewnątrz jest bardzo wysoka przestrzeń wspólna, podzielona antresolą , na której znajduje się miejsce noclegowo – wypoczynkowe. Oba poziomy poprzez wprowadzenie dużego przeszklenia, otwierają się na niesamowite sudeckie widoki.

Budynek Muzeum o powierzchni użytkowej 30 tys. mkw charakteryzuje się oryginalną formą, której bezpośrednią inspiracją był kształt róży pustyni. Gmach budynku składa się z kilku płaskich dysków, które stykają się ze sobą oraz się przenikają. Skomplikowana i niebanalna forma architektoniczna działa wręcz hipnotyzując i doskonale wpasowuje się w pustynny klimat Kataru. Do realizacji inwestycji wykorzystano beton i stal, co pozwoliło na uzyskanie trójwymiarowego efektu. W Muzeum, oprócz sal wystawowych powstało audytorium na 220 widzów, forum dla 70 osób, dwie kawiarnie, restauracja, butik, oraz szereg pomieszczeń dla pracowników muzealnych w tym: centrum badawcze, pracownie konserwatorskie, magazyny.

Biblioteka został zaprojektowany przez światowej sławy architektów z holenderskiego studia MVRDV. Budynek o formie prostopadłościanu połączony jest z ulicą soczewkowym przeszkleniem, które doświetla białe audytorium. Wewnątrz biblioteki regały niejako oplatają pomierzenia od podłogi aż po sufit. Aby zapewnić komfort korzystania nawet z najwyższych półek bez konieczności używania drabiny, regały oplatające hol zostały zaprojektowane w taki sposób, że można po nich chodzić jak po półkach skalnych. Kaskadowo uformowane płaszczyzny pełnią równocześnie kilka funkcji: regałów na książki, siedzisk i przejść między poszczególnymi strefami. W budynku znajdują się również sale konferencyjne, czytelnia i przestrzenie ogólnodostępne. Przestronny hol jest doskonale doświetlony dzięki zainstalowanemu w dachu świetlikowi. Dzięki takiemu rozwiązaniu wnętrze nawiązuje do amfiteatru w starożytnej Grecji. Obecnie w obiekcie o rozmiarach 33 7000 mkw znajduje się 200 tys książek, jednak zbiory biblioteki mają zostać powiększone do 1,2 mln wolumenów.

Warzywno-owocowy targ zaprojektowany przez architektów z pracowni MVRDV przejdzie gruntowną metamorfozę. Na dachu budynku znajdującego się we wschodniej części miasta, powstanie miejsce do uprawy roślin. Na falistym dachu powstanie powierzchnia przeznaczona na uprawę roślin oraz tarasy widokowe. Obiekt o powierzchni 80 tys. mkw będzie się również wyróżniał  innowacyjnym designem. Dach został specjalnie podwyższony, aby zapewnić prawidłową wentylacje a jego wschodnia strona rozciągać się będzie się do poziomu ziemi, skąd wejdzie się na górę. W budynku, oprócz przestrzeni handlowej, powstaną również biura, sale konferencyjne  wystawowa oraz restauracje. Zakończenie całej inwestycji zapowiedziano na koniec 2020 roku. 

 BOX_house to modułowy, nowoczesny dom powstały z siedemnastu stalowych modułów o wymiarach rzutu 3,00 x 6,00 m każdy. Dwukondygnacyjny budynek został zaprojektowany przez Pracownię Projektową PRODOM Małgorzaty i Krzysztofa Grabowskich. Dom o łącznej powierzchni użytkowej 216 m kw posiada tradycyjny układ funkcjonalny z ogólnodostępną częścią dzienną, znajdującą się na parterze oraz częścią prywatą, nocną na piętrze. Ważnym elementem projektu jest wspornikowy balkon zlokalizowany we frontowej części budynku. BOX_house w całości został wykonany ze stalowych modułów obudowanych panelami płyty warstwowej z wypełnieniem pianką poliizocyjanurową. Elewacja parteru została pokryta panelami z blachy CORTEN, natomiast piętro oraz obudowa wspornikowego balkonu ( wiszący moduł )została  wykończona białymi, matowymi płytami włóknocementowymi.

Wodospad stanie się częścią nowo powstałej części lotniska- „Jewel” (agn. klejnot). Znajdzie się w niej również las tropikalny z ponad 3 tys. drzew oraz centrum handlowo-usługowe liczące 280 sklepów i restauracji. Sam wodospad zaprojektowany przez architektów z biura projektowego Safdie Architects będzie miał 40 m wysokości. Woda wypływająca ze szklanej rozety umieszczonej na dachu będzie spadać z wysokości siedmiu pięter. System użyty przy konstrukcji “Rain Vortex” (z ang. deszczowy wir) może skierować w dół 10 tysięcy galonów deszczówki w minutę, jest to niezwykle praktyczne rozwiązanie biorąc pod uwagę gwałtowne, tropikalne burze połączone z dużymi opadami deszczu często występujące w Singapurze. Jednocześnie wodospad w naturalny sposób chłodzi powietrze w budynku, a spadająca woda będzie wykorzystywana na terenie całego lotniska. Projektanci zaprojektowali również specjalny system podświetlający połączony z akompaniamentem muzycznym, który będzie stanowił dodatkową atrakcję dla podróżujących. Oficjalnie otwarcie nowego budynku lotniska wraz z wodospadem zapowiedziano na 17 kwietnia 2019.

Projekt przygotowany przez JEMS Architekci wygrał międzynarodowy konkurs architektoniczny na rewitalizację dawnych terenów Składu Solnego na krakowskim Zabłociu. Muzeum ma zostać otworzone w 2023 roku a jego budowa pochłonie około 105 mln złotych. Centralnym punktem projektu jest multimedialna wystawa stała powstała na bazie twórczości Lema. W inwestycji znajdzie się również aula na 400 osób, księgarnia, mediateka, czytelnia a nawet przestrzeń coworkingowa.

Kompleks został zaprojektowany przez Bjarke Ingels Group (BIG) i jest to jednocześnie pierwszym projekt tego architekta w Europie Środkowo-Wschodniej. W ramach projektu, którego właścicielami są EPP i Echo Investment, powstaną budynki dysponujące łącznie ok. 230 tys. mkw. powierzchni użytkowej. Ważnym elementem przedsięwzięcia jest przywrócenie historycznego charakteru tej części stolicy. Powstaną piesze ulice ze sklepami, restauracjami oraz parkiem będącym centralnym punktem kompleksu. Oprócz budynków biurowych i mieszkaniowych Towarowa 22 stanie się ważnym kulturalnie miejscem na mapie nie tylko Woli, ale i całej Stolicy. W kompleks zostanie wkomponowany modernistyczny Dom Słowa Polskiego, przeniesie się tam jeden z warszawskich teatrów oraz powstanie pierwsze kino festiwalowe w Polsce. 

Doceniane są innowacyjne projekty i nieoczywiste rozwiązania architektoniczne, które powstały z materiałów ceramicznych. Konkurs odbywający się w systemie dwuletnim charakteryzuje się otwartą formułą. Jury składające się z architektów i krytyków architektury wybiera najlepsze zrealizowane projekty. Nagrody w polskiej edycji konkursu są jednocześnie nominacjami do konkursu na szczeblu międzynarodowy, który zostanie rozstrzygnięty w 2020 roku. Do tegorocznej edycji zostały zgłoszone 74, co jest wynikiem rekordowym. W czwartej polskiej edycji konkursu Nagrodę w kategorii Sharing Public Spaces otrzymał budynek Wydziału Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego, autorami zwycięskiego projektu są architekci z pracowni Baas Arquitectura, Grupa 5 Architekci i MAŁECCY biuro projektowe. Po za nagrodą w kategorii Sharing public spaces przyznano także trzy Nagrody w kategorii: Building outside the box, Working together, Living together, Feeling at Home oraz siedem wyróżnień. 

Projekt rozbudowy szkoły w renesansowym Kazimierzu nad Wisłą przygotowało studio Archistudio Studniarek Pilinkiewicz, które zostało wyłonione w konkursie ogłoszonym w 2012 roku. Do budynku szkoły zwieńczonego charakterystycznym, renesansowym szczytem dobudowano nowoczesną część.  Autorzy projektu odnieśli się do kształtu historycznego układu brył i formy skrzydeł bocznych, nawiązali do tych form z przeszłości, nadali im jednak nieco bardziej nowoczesny kształt. Ponadto wyposażyli gmach szkoły w przeszklony łącznik, biegnący nad szkolnym dziedzińcem czy podcięty, szklany parter w nowym skrzydle. Białe, gładkie elewacje nowej części szkoły doskonale pasują do zachowanych brył, proste formy nie przytłaczają zabytkowej części budynku, układ i kształt dachów są ukłonem ku przeszłości. Duże przeszklenia nie tylko nadały bryłom lekkości, ale i znacznie poprawiły komfort użytkowania sal lekcyjnych. 

Architekci, uznali że dobudowanie bryły imitującej historyczny budynek jest swojego rodzaju oszustwem i zdecydowali się na dobudówkę w bardzo nowoczesnym stylu. Jej najbardziej charakterystycznym i wyróżniającym elementem jest materiał, z którego została wykonana. Autorzy projektu wykorzystali Prokol, czyli specjalną gumę, która jest wykorzystywana do zabezpieczania platform wiertniczych. Jest to przemysłowe tworzywo sztuczne nakładane za pomocą sprayu, do jego największych zalet należy zaliczyć: niską cenę, proste zastosowanie, uniwersalność, trwałość (nie wymaga łączenia materiałów), wodoodporność oraz odporność na warunki atmosferyczne. Co równie ważne, wyróżnia się na tle tradycyjnych materiałów budowlanych przez co nawet prosta bryła zyskuje charakter i staje się designerską formą. Nowy czarny budynek z okrągłymi oknami i szpiczastym świetlikiem w dachu stanowi odrębną bryłę połączoną z XIX wiecznym domem jednorodzinnym.

Design budynku nawiązuje do jego funkcji i podkreśla naturalny cykl, ciepło budynku jest wykorzystywane do hodowli roślin, system zbierania deszczówki przekazuje ją do systemu nawadniającego uprawy, a resztki jedzenia i odpady wykorzystywane są do produkcji naturalnych nawozów. Owoce i warzywa uprawiane w budynku skrócą łańcuch dostaw, ograniczą ilość szkodliwych dla środowiska opakowań i zniwelują wykorzystywanie niezdrowych nawozów i pestycydów. Prace nad projektem trwały dwa lata w pracowni Studio Precht. Konstrukcja budynku, składającego się z modułowych segmentów, powstanie z krzyżowo laminowanego drewna tworzącego. Wielkość, kształt a nawet charakter modułów zostanie indywidualnie dopasowana do zamówień poszczególnych inwestorów. W wieżowcu można zainstalować panele słoneczne, które będą zasilały w energie lokale. Najmniejsze mieszkania dostępne w ofercie będą miały powierzchnię 9 mkw i dostęp do balkonu o wielkości 2,5 metrów kwadratowych. 

SILO to unikatowy projekt urbanistyczny charakteryzujący się dużym udziałem terenów zielonych w całym planie zagospodarowania terenu. Projekt autorstwa krakowskiego biura Horizone Studio ma na celu rewitalizacje zdegradowanych obszarów oraz inicjowanie rozwoju lokalnych społeczności poprzez ekologiczne projektowanie. Nowe osiedle będzie wyróżniać się otwartymi zielonymi podwórkami z kompostownikami, grządkami i sadami drzew owocowych przechodzącymi w zieleń sąsiednich lasów. Koncepcja zakłada powstanie dzielnicy, w której nowoczesna architektura przeplata się z terenami zielonymi. Zostaną wydzielone przestrzenie prywatne i ogólnodostępne oraz główne strefy funkcjonalne osiedla sprzyjające integracji mieszkańców w różnym wieku, tj. tereny rekreacyjne, sportowe, związane z edukacją i kulturą, wielofunkcyjne place. W SILO powstanie docelowo około 2500 mieszkań dla 5000 mieszkańców. Wstępnie szacuje się, że realizacja podzielona na etapy potrwać ma do 2035 roku. Przewidywany koszt inwestycji to pół miliarda złotych.

Kapituła konkursu doceniła obiekt ze względu na jego niezwykłą formę oraz oryginalny pomysł użycia nietypowych materiałów budowlanych. Elewacje Audytorium Plasencia wykonano z przezroczystego polimeru ETFE (Etylen Tetrafluoroetylen), który staje się coraz popularniejszy w architekturze. Jest on bardzo wytrzymały, w pełni przeźroczysty i bardzo lekki, co stawia go wyżej niż nawet niż szkło. Budynek znajdujący się na obrzeżach hiszpańskiego miasta Kartagena ma surrealistyczną formę, która przypomina świetlistą skałę lub nieregularny lampion wtopiony w kamienisty krajobraz.

Willa powstała na planie wydłużonego prostokąta to dwukondygnacyjny budynek gwarantujący niezwykłe widoki. Autorami projektu zrealizowanego w Zabrodziu jest wrocławska pracownia Kabarowski Misiura Architekci. Dom w stronę słońca wyraźnie wyodrębnioną horyzontalną część parteru, która przypomina solidny cokół. Charakterystycznym elementem nieruchomości jest zestawienie, na zasadzie kontrastu, ciemnego forniru z jasną nadbudówką. Ponadto wrażenia lekkości dodają jej gładko otynkowane elewacje boczne oraz w całości przeszklone elewacje od strony ulicy i ogrodu. Spektakularne, poziome o okna niejako osłonięto ukośnymi, ściętymi ścianami, w ten sposób mieszkańcy są chronieni przed ostrym słońcem. Ciekawym rozważaniem wykorzystanym przez architektów są szklane przesuwne ściany, które pozwalają poszerzyć przestrzenie o tarasy. 

Nowoczesny projekt autorstwa architektów z mediolańskiego mediolańskiego studia Peter Pichler Architecture powstał również we włoskich Dolomitach. Budynki powstaną w zgodzie z zasadami zrównoważonego budownictwa i zostaną skonstruowane z lokalnego drewna pochodzącego z okolicznych lasów. Domki o metrażu od 35 do 42 metrów kwadratowych swoim wyglądem będą nawiązywać do jodeł i modrzewi, czyli drzew dominujących w tym regionie Włoch. Dwukondygnacyjne obiekty będą miały dwa piętra mieszczące salon oraz sypialnię z łazienką. Wnętrza zostaną wykończone jasnym drewnem, a zewnętrzną fasadę pokryje czarna farba, dzięki czemu domy wtopią się w ciemnozielone tło lasu. Ogromne przeszklenia wpuszczą do środka mnóstwo naturalnego światła i zagwarantują gościom niesamowite widoki na okolicę oraz poczucie obcowania z naturą.